ale jakie sa te rozmowy ! :)







[za krotki]

Nuda??? Dla mnie właśnie ten film pokazuje jak można zrobić wspaniały, inteligentny film opierający się jedynie na rozmowie dwóch ludzi. Ile razy oglądałam filmy w których co chwile coś się działo i mimo, że nie były złe mogłam sobie śmiało wyjść z pokoju i coś zjeść bo nie uważałam, że coś stracę, a na tym było wręcz odwrotnie. Uważam film za genialny i jest pod dużym wrażeniem tego jak normalna rozmowa może być tak interesująca, że na chwile nie przestajesz słuchać.Ale nie będę krytykować bo i po co, ale radzę obejrzeć film ponownie i się trochę zastanowić czy nie jest aby ciekawszy od niektórych kasowych produkcji pełnych akcji i zupełnie niepotrzebnych dodatków(nie żebym coś do takich miała).

ale jakie to są rozmowy :D moglabym sluchać tej gadaniny godzinami! naprawde cudowny film i zgadzam się z przedmówcą - trzeba sluchać uważnie przez caly czas żeby nie stracić żadnego slowa, bo każde jest ważne! :)

ja miałem inne odczucia. dla mnie film jest świetny, jego wyjątkowość polega na tym, że mimo pozornego braku akcji przeplatają się skrajne uczucia od miłości, przez pretensje i żal. Absolutnie pięknie ukazane jest wiszące wciąż, mocno poruszające napięcie, niedopowiedzenia i gesty. Dialogi są jak dla mnie świetne, nie znudziły mnie w żadnym momencie, wręcz przeciwnie cały czas fascynuje sie tym filmem. W końcu jest to świetny przykład, że można zrobić dobry film o miłości bez jakiegokolwiek nawet pocałunku... tutaj to byłoby nawet zbędne.

po prostu trzeba wcześniej przeczytać opis filmu, jak jest się żądnym akcji czy czegoś takiego ;)


jeden z moich ulubionych filmów (oczywiście połaczony z jedynką :])

"Ale jakie to rozmowy" - otóz pseudointeligentne, totalnie oderwane od rzeczywistosci, nierealne. Najbardzie denerwujący jest fakt, że NIKT tak ze soba NIE ROZMAWIA, a przynajmniej nie rozmawialby po 9 latach ...dlatego nie zrobilo to na mnie wrażenia,nie wywaołału tylu emocji, co u niektórych. A szkoda, bo moze warto przezyc te historie w inny sposob. Naprawde...zwykla gadanina, bez zadnej puenty ;( Pozdro :)

Wiele kochających się i delikatnych ludzi tak ze sobą rozmawia. Szkoda, że nie wszystkim dane jest to przeżyć.

Zdecydowanie nie zgadzam się z opinią, że nikt tak ze sobą nie rozmawia. Może nie każdy ma po prostu takie doświadczenia i nie potrafi sobie tego wyobrazić, dlatego dialogi wydają mu się sztuczne. Owszem czasami rozmowy są trochę oderwane od rzeczywistości, czasami czuć, że oboje próbują ukryć zakłopotanie (rozmowa o seksie, na ławce w parku). To właśnie skutek tego że nie widzieli się 9 lat, mimo to jednak dogadują się świetnie. Moim zdaniem film jest pełen bardzo naturalnych i scen. M.in. scena w której Jesse najpierw "pożycza" papierosa od Celine, dopiero później zostaje poczęstowany, a na końcu co mi się bardzo podobało odpala go od papierosa Celine. Nie wiele jest takich scen - przynajmniej ja nie wiele takich widziałem. W przeciętnym filmie Jesse po prostu odpalił by go zapalniczką i było by to dużo mniej oryginalne. Ponadto wielkie wrażenie zrobiła na mnie długość poszczególnych scen - bez cięcia. Widziałem ten film kilka razy i zobaczę pewnie jeszcze nie raz. Każdy ma prawo do własnej opinii, a tak właśnie wygląda moja, pozdrawiam :)

doprawdy współczuję.

zaiste jak wiele ta wypowiedź wniosła do dyskusji:/
dziekuję za współczucie, od razu mi lepiej ...
heh ?

z góry przepraszam jeśli urażę autora tego tematu, ale jego wpis chyba dobitnie świadczy, że nie dla niego są takie filmy, skoro nie chce mu się nawet napisać liczebnika 'dwóch', używa jakże wyszukanych, nowatorskich wyrazów typu 'prze-shit' i nie stara się nawet poprawnie napisać zdania ('taki powinien mieć tytuł tego filmu'?). Myślę, że to po prostu nie ta kategoria. A brak akcji jest jedną z głównych koncepcji które wyróżniają ten film.

Daj mu spokój. Przyszedł w dżinsach na operę, ale przyszedł! Więc próbuje czegoś nowego szukać.

odnośnie tego filmu spotykam się zwykle ze skrajnymi opiniami: mnie to, że za całą akcję mamy rozmowę (i to jaką!) nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, inni z kolei po pięciu minutach stwierdzają ze to nudziarstwo i nie mogą zrozumieć jak można oglądać film składający się właściwie tylko z dialogu:)z doświadczenia wiem że dyskusja z nimi o tym filmie (lub podobnych) nie ma sensu:)

Zgadzam się ten film był totalnie nudny... Lubie czasem sobie obejrzeć spokojny film, tak na wyciszenie, ale denerwowały mnie ich rozmowy. Piszecie, że były one ciekawe, a dla mnie to była gadanina o NICZYM, takie bla bla bla. Przez pierwsze pół godziny siedzą w kawiarni i gadają, gadają i jeszcze raz gadają, potem chodzą po Paryżu i znowu to samo. Od 40 minuty coś ciekawszego zaczęło się dziać i pokazano trochę więcej emocji...Możecie sobie pisać, że jestem za głupi na takie filmy i jest to film tylko dla wrażliwych i "inteligentnych", a ja go po prostu nie zrozumiałem i to nie film dla mnie... Ale ja mam swój gust i dla mnie był po prostu nudny i o niczym.

Jak dla mnie film jest wspaniały i niezwykle prawdziwy. Sama przeżyłam parę podobnych przygód, więc tym bardziej zrobił na mnie wrażenie, choć ja nikogo już więcej nie spotkałam drugi raz... Nie pamiętam też, żebym widziała podobnie zrobiony film, który opierałby się głównie na rozmowie głównych bohaterów. Mieli dobry pomysł i udowodnili, że nie trzeba większych środków, aby stworzyć coś naprawdę dobrego. Mogłabym słuchać ich rozmów godzinami... :)

Super film.Nie trzeba efektów specjalnych i tak dalej by zrobić fajny film.Dwie osoby,dialog i tyle.Super.

Film strasznie nuudny, usypiający. Cała rozmowa kręci się wokół seksu, i każdy z rozmówców czeka tylko aż jedno z nich powie drugiemu : "Tak, nadal Cię kocham". Ciągle czekasz tylko aż akcja się rozkręci, a tu nic.

A mnie się film podobał, taki inny od wszystich. Film o miłości bez scen łózkowych, a nawet pocałunku.
Wystarczyła dwójka dobrych aktorow, piękne okolice i dobry dialog aby zaciekawić widza. Ja jestem filmem oczarowana i mam nadzieję że będę miala okazję do zobaczenia pierwszej części:)

Różnica między pornografią a erotyką jest zależna od odbiorcy - podobnie z filmem. Jeśli mówi się w nim o czymś w sposób jasny, w miarę dosadny, a jednak nie wprowadza czegoś w życie to może to odstręczać. Brak dosłowności i niedopowiedzenie są siłą kina, które tworzy Deply. Rozmowa o niczym może być dla kogoś rozmową o wszystkim - taka idea przyświeca filmom, przy których tworzeniu współpracuje. Polecam "Dwa dni w Paryżu" - naprawdę zabawna historia w podobnej konwencji. Trochę więcej "akcji", ale i większa dojrzałość twórcza. Sądzę, że to jeden z ciekawszych filmów, które obejrzałem ostatnio.